"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός
Επιμέλεια: Πέτρος Σ. Αϊβαλής,

ΤΟΠΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ & ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1988 *Ειδήσεις - Ανταποκρίσεις - Ρεπορτάζ - Συνεντεύξεις - Videos - Διεθνή Νέα - Απόδημος Ελληνισμός ...στα απλά πράγματα κρύβεται η γοητεία... όπως ένας περίπατος στο Λούσιο ποταμό....... * ειδήσεις από την Αρκαδία * περιήγησης, οικοτουρισμός, πολιτισμός * Άνοιξη 2018 περιδιάβαση στα όμορφα χωριουδάκια της Αρκαδίας και περίπατος στις όχθες του ποταμού Λούσιου μυρίζοντας την ρίγανη και το θυμάρι με ψωμοτύρι και καλή διάθεση & καρδιά, αναμένοντας τις νεράιδες να φανούν, όπως έλεγε η γιαγιά η Βάσω... * http://karytaina.blogspot.com/


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ

Aggeliki Lempesi έως ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ

Πολύ κοντά στην αγορά της πόλης, δίπλα στην Αγία Κυριακή, βρίσκεται το καλλιμάρμαρο και μεγαλοπρεπές ωρολογοστάσιο που φιλοξενεί το "ρολόι της Δημητσάνας". Αποτελείται από τον μηχανισμό και τέσσερις δίσκους, όπου είναι γραμμένοι στα λατινικά οι αριθμοί των ωρών. Καθένας από τους τέσσερις δίσκους του ρολογιού έχει διάμετρο δύο μέτρων. Η καμπάνα του ζυγίζει επτακόσια (700) κιλά. Το ρολόι στάλθηκε από τους Δημητσανίτες της Νέας Υόρκης γύρω στα 1900, ενώ η καμπάνα του, που στάλθηκε στη Δημητσάνα κι αυτή από την Αμερική το 1910, φυλασσόταν στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής.
Είναι φτιαγμένο από Τηνιακούς μαρμαρογλύπτες και Δημητσανίτες εργάτες. Η βάση του καλύπτει επιφάνεια επτά (7) τετραγωνικών μέτρων ενώ το ύψος του είναι είκοσι επτά (27) μέτρα. Η επένδυσή του έγινε με πέτρα "Δολιανών" κυρίως, αλλά και ντόπια από την περιοχή, που μεταφερόταν με κάρα, τετράτροχα με τέσσερα άλογα ή δίτροχα με ένα άλογο. Η θεμελίωση του έργου έγινε το έτος 1928, ενώ οι εργασίες άρχισαν την επόμενη χρονιά για να ολοκληρωθούν το 1934.Υποστηρίζεται πως όμοιό του, εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε σε κανένα μέρος του κόσμου παρά μόνο εκείνο του Πεκίνου της Κίνας.
Την εποχή που φτιάχτηκε το ρολόι στη Δημητσάνα δεν υπήρχαν ρολόγια ή υπήρχαν ελάχιστα και εκείνα δεν "έλεγαν" σωστά την ώρα. Ο κόσμος και κυρίως ο αγροτικός ήθελε να γνωρίζει την ώρα για να ρυθμίζει έτσι το χρόνο του τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα. Έτσι δικαιολογείται η αναγκαιότητα της ύπαρξής του, την οποία γνώριζαν οι Δημητσανίτες της Αμερικής και το δώρισαν στη Δημητσάνα. 
Βλέποντας κανείς σήμερα αυτό το έργο θαυμάζει την τέχνη και την αρχιτεκτονική του, τη μεγαλοπρέπεια και την επιβλητικότητά του, την αρχοντιά και την ομορφιά του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: